Σχεδίαση
Ο χώρος επιφάνειας 200τμ που κληθήκαμε να επαναδιαμορφώσουμε, φιλοξενούσε παλαιότερα μια δενδροστοιχία από Αριζόνες, οι οποίες απομακρύνθηκαν για λόγους ασφαλείας. Σχεδιαστικά, ο πολύπλευρος χαρακτήρας του έργου αποτέλεσε πρόκληση για την ομάδα μας. Αποφασίσαμε πως ο κήπος ο οποίος θα αναπτύσσονταν στο χώρο θα έπρεπε να αποτελείται από γνωστά φυτά της μεσογειακή χλωρίδας, ώστε να δίνει το αίσθημα της οικειότητας στους μαθητές και το εκπαιδευτικό προσωπικό, και ταυτόχρονα να μπορεί να λειτουργήσει και ως εκπαιδευτικός χώρος, φέρνοντας τα παιδιά κοντά στα βασικότερα φυτά που συναντάμε στη χώρα μας. Παράλληλα, πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τη φιλοσοφία των νατουραλιστικών και οικολογικών φυτεύσεων, στόχος μας ήταν η δημιουργία μιας φυτοκοινότητας, στην οποία οι σχέσεις μεταξύ των φυτικών ειδών θα μπορούσε να εξασφαλίσει την αειφορική εξέλιξη του χώρου μέσα στα επόμενα χρόνια. Πρόθεση μας ήταν να δημιουργήσουμε έναν κήπο, ο οποίος μετά την ενηλικίωση των φυτών δεν θα είχε απαιτήσεις ποτίσματος, θα είχε αισθητικό ενδιαφέρον καθόλη τη διάρκεια του έτους και θα ενίσχυε την ύπαρξη της οφέλιμης πανίδας. Όσον αφορά τα φυτικά είδη, αποφασίστηκε ότι η στενόφυλλη λεβάντα, θα αποτελούσε το δομικό λίθο της φυτοκοινότητας. Σε αυτή τη μήτρα από λεβάντες, προστέθηκαν αρκετά είδη μεσογειακών υποθάμνων, όπως δενδρολίβανα, ασφάκες, αρτεμισίες και φασκόμηλα και τεύκρια, πόες και τέλος ψηλά αγρωστώδη, τα οποία θα αυξαναν το αισθητικό ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα.